20 Ekim 2010 Çarşamba

nfk ve ben...

Share
98 lerden beri inanılmaz bir hayranlığım ve gönül bağım var nfk ile..ne zaman okusam hale hale dalga oluyorum  kaybolurken...
o ve ben ve çöle inen nuru okumadan göçmeyin derim ben..ama çileyi okumadan yaşamayın bile..
en sevdiğim ,okurken boğulduğum,boğazıma düğümlenen tadı annem kadar tanıdığım dizelerle visal...
tasavvufi ve felsefi bakış açısında derin ve dipsiz manalar barındıran her şiiri kadar başı dik visal...
şiirin dize dize tahlilini incelemek isterseniz burada...
gözlerim nemleniyor..
bir insan bin fikri nasıl iç içe geçirir kısacık mısralarla..inanılmaz..
mekanın cennet olsun..


         VİSAL....
Beni zaman kuşatmış, mekan kelepçelemiş;
Ne sanattır ki, her şey, her şeyi peçelemiş...
Perde perde veralar, ışık başka, nur başka;
Bir anlık visal başka, kesiksiz huzur başka.
Renk, koku, ses ve şekil, ötelerden haberci;
Hayat mı bu sürdüğün, kabuğundan, ezberci?
Yoksa göz, görüyorum sanmanın öksesi mi?
Fezada dipsiz sükut, duyulmazın sesi mi?
Rabbim, Rabbim, Yüce Rab, âlemlerin Rabbi, sen!
Sana yönelsin diye icad eden kalbi, sen!
Senden uzaklık ateş, sana yakınlık ateş!
Azap var mı alemde fikir çilesine eş?
Yaşamak zor, ölmek zor, erişmekse zor mu zor?
Çilesiz suratlara tüküresim geliyor!
Evet, ben, bir kapalı hududu aşıyorum;
Ölen ölüyor, bense ölümü yaşıyorum!
Sonsuzu nasıl bulsun, pösteki sayan deli?
Kendini kaybetmek mi, visalin son bedeli?
Mahrem çizgilerine baktıkça örtünen sır;
Belki de benliğinden kaçabilene hazır.
Hatıra küpü, devril, sen de ey hayal, gömül!
Sonu gelmez visalin gayrından vazgeç, gönül!
O visal, can sendeyken canını etmek feda;
Elveda toprak, güneş, anne ve yâr elveda!

                              NECİP FAZIL KISAKÜREK....

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...